De geschiedenis van Purmerend is groot, er valt enorm veel over te vertellen. De stad is van het begin van haar bestaan tot nu toe veel in beweging geweest en zal ook doorgaan. Over de straten is al veel verteld. De meeste straten worden aangekleed plantvakken en bomen. Overal in dorpen en steden vindt bomen in de straat. Er zijn vele redenen dat ze overal geplant worden. Naast sierwaarde zijn het ook enorme stoffilters in de stad. Bovendien geven ze koelte en schaduw in de zomer. Gelukkig is de waardering voor bomen, vooral als ze een behoorlijke leeftijd hebben, zeer groot.
De foto is in 2016 genomen. De Wolthuissingel ligt net buiten de stadsgracht die halverwege de 17e eeuw is aangelegd. Om de bomen langs de weg gaat het verhaal.
Onlangs mocht ik meelopen met de landelijke boomspecialist Jan Mauritz, die uitgenodigd werd door de gemeente Purmerend. Dit gebeurde voor kwaliteit- en waardebepaling van bomen in de stad. Purmerend heeft in 2016 ongeveer 32000 straat-, laan- en parkbomen. Een enorm aantal waar Purmerend trots op kan zijn. Na een bezoek in het Leeghwaterpark en Burgemeester Cramwinckelplantsoen belandde we in het Centrum van de stad. De stad heeft een prachtige groenzoom met een ruim 350 jaar oude stadsgracht. Van oorsprong lag deze vrijwel om de hele stad. Nu is er nog ongeveer 800 meter over. Een groot aandeel in het ontstaan van deze parkachtige groenzoom is tuinarchitect C G Zocher, Tussen 1839 en 1861 werden de meeste grondwallen rond de stad afgegraven. Hij was de architect die de z.g.n. Stadswal plantsoen aangelegd heeft. Rond 1880 werd deze singel veranderd en werden de huizen aan de Nieuwegracht gebouwd en werd dit deel aangepast zoals het nu nog is. Een aantal bomen benaderen die leeftijd. De meeste bomen en struiken ken ik natuurlijk en van veel bomen is ook geschiedenis bekend. In de Bomenroute vindt u een uitvoerige beschrijving van de bomen rond de stadsgracht.
Een afbeelding van de nog jonge Wolthuissingel met nog jonge Christine Buisman Iepen
Rondwandeling naar bijzondere bomen in de stad.
In de rondwandeling kwamen we op de Wolthuissingel en vielen de Iepen op die langs de singel staan en deel uitmaken van de groenzoom om de binnenstad. ”Dat zijn ‘Christine Buisman’s’ “ Natuurlijk wist ik dat ook, maar niet dat we spreken over een soort die bijna niet meer voorkomt, zeker niet van deze leeftijd en grootte. “Uniek” zei de boomspecialist. Volgens hem staan er in Nederland geen exemplaren van dit formaat. En inderdaad, er zijn maar een paar plekken in Nederland die een vergelijkbare waarde hebben. Ongelooflijk zuinig op zijn, was zijn antwoord.
Waar hebben we het eigenlijk over?
Langs de Wolthuissingel staan een aantal Iepen met de naam Ulmus carpinifolia ‘Christine Buisman’. De cultuurvariëteit ‘Christine Buisman’ is vernoemd naar de Nederlandse fytopatholoog Christine Buisman (1900-1936).
Op de fotokaart van 1942 staan jonge Iepen en zo te zien zijn ze een paar jaar ouder als op de ansichtkaart eerder.
De Wolthuissingel heeft een mooie rij Christine Buisman Iepen die een monumentenstatus verdienen, zeker in de historische ring om het oude Centrum. De Groenzoom rond de stadsgracht bezit een groot aantal monumentale bomen waar men trots mag zijn. De Christine Buisman Iepen zitten ook in de Bomenroute.
Informatie: Jan Maurits
Wikipedia
Jan Kramer